Ճիշտա մահացածների հետևից չեն խոսում, բայց իմ հերը նենց չարեց, որ իրան լավով հիշենք․ իրա մահից 1 տարի հետո կտակը բացել ենք, ու որ իմանաք իրա ամբողջ ունեցվածքը ումա կտակել, ինֆարկտ կստանաք

Հերս միշտ իմ համար իդեալա եղել, սաղ կյանքս նենց եմ ապրել, որ գոնե մի քիչ իրան նմանվեմ։ Չի թողել մենք ինչ-որ բանի պակաս ունենանք, միշտ առավոտից իրիկուն աշխատելա, որ մենք անհոգ մեծանանք։ Չգիտեմ հերս իմ համար ամեն ինչ էր, ու իրա մահը անձամբ ես շատ ծանր տարա։

Մահից 1 տարի հետո պետքա կտակը բացվեր։ Բացեցինք ու շշմել մնացել էինք, որ իրա ամբողջ հարստությունը կտակել էր ինչ-որ մանկատան։ Չգիտեմ ես իրանից տենց բան չէի սպասում, որ ինքը իրա երեխեքին ավելի ցածր կդասի ան էդ մանկատան որբերին։

Оставьте первый комментарий

Отправить ответ

Ваш e-mail не будет опубликован.


*