Ինձ նենց նվաստացած եմ զգում, չեք պատկերացնում: Տղամարդկությունս ոտնահարվածա: Էսքան ժամանակ միասին ապրել ենք, կնոջս սիրել եմ, ընտանիքս պահել եմ, չեմ թողել, որ ինչ որ բանի պակաս զգան, գումարը չի պակասել գրպաններիցս, բայց պարզվեց, որ էդ ամեն ինչը կնոջս համար քիչ էր:
Իմացել եմ, որ սիրածա պահում, հետը կռվեցի, ասումա դու քիչ ուշադրություն ես տալիս ինձ, ասում եմ ախչի քեզ համար եմ աշխատում, որ թանկանոց շոր հագնես, որ չգնաս ընկերուհուդ հետ հանդիպման, հետո գաս ասե ամաչեցի, իրանք վերջին մոդայի սումկան ունեն, ես հինգ տարվա փալասն եմ բռնում: Ասումա ինձ քո ուշադորթւյուննա պետք, ոչ թե փողերը:
Մի խոսքով ջղայնացած էի, ասացւի բաժանվեմ, բայց իմացա, որ սիրածը մի հատ օլիգարխա, ով էնքան փող ունի, որ նույնիսկ պատրաստվումա կնգանս համար առանձնատուն առնի: