Ամեն կոֆե դնելուց սկեսուրս ինքն էր դնում, ինձ չէր թողում. էսօր առավոտ հերթական անգամ դնելուց հանկարծ տեսա, որ իմ կոֆեի մեջ ինչ որ բան ա լցնում. գնացի, բռնացրեցի էտ պահին ու տեսեք ինչ պարզվեց. տեղս չեմ գտնում

Սկեսուրիս միշտ շատ եմ սիրել ու հարգել: Ինքը բավականին ուշադիր կին ա, էնքան ուշադիր ու հոգատար, որ դաժե էսքան ժամանակ չի թողել, որ ես կոֆե դնեմ, միշտ ինքն ա կոֆե դրել:

Բայց էսօր առավոտ հանկարծ նկատեցի, թե ոնց ա իմ կոֆեի բաժակի մեջ ինչ որ բան լցնում: Խառնվեցի իրար մի պահ, գնացի կանգնեցի գլխի վեևն ու ասեցի, որ հենց հիմա ասի, թե իրականում ինչ ա լցնում մեջը:

Պարզվում ա, որ սկեսուրս ամեն անգամ ինչ որ վիտամին ա գցում մեջը՝ իմանալով հանդերձ, որ ես առողջական խնդիրներ ունեմ,իմունիտետս թույլ ա ու ես էլ դեղեր չեմ խմում:

Պատկերացնում ե՞ք, մեջը վիտամին ա գցում, որ խմեմ ու գոնե տենց ինձ լավ զգամ: Ես ուղղակի ապշած եմ, թե ոնց մարդ կարա էսքան հոգատար ու սրտացավ լինի: Երանի աշխարհի բոլոր սկեսուրերն իմ սկեսուրի նման լինեին:

Չնայած իրա նման երկրորդը չկա, ինքը միակն ա ու հենց իմ սկեսուրն ա:

Оставьте первый комментарий

Отправить ответ

Ваш e-mail не будет опубликован.


*