Չգիտեմ կարողա շատերը ինձ քննադատեն իմ արարքի համար, բայց ես միշտ անում եմ էն ինչ ինձ սիրտսա ասում։ Ու լավը էէնա, որ միշտ ամեն ինչ ընտիրա դասավորվում։
1-ին կուսում սիրահարվեցի իմ դասախոսին, ինքը 24 տարեկան էր, մագիստրատուրայում էր սովորում, ու զուգահեռ նաև դասավանդում էր։ 1տարի փորձեցի իմ մեջ պահեմ զգացմունքներս, բայց չստացվեց։
2-րդ կուրսում արդեն ցույց էի տալիս, որ զգացմունքներ ունեմ։ Անհատական աշխատանքի ժամանակ դասախոսները մեզ պետքա օգնեն, ու ես իրենից պետքա գիրք վերցնեի։ Որոշել էինք հանդիպել, որ փոխանցեր ինձ։ Շատ սիրուն հագնվել, պատրաստվել էի։ Գնացինք, գիրքը փոխանցեց ու առաջարկեց մի քիչ զբոսնել, դե իհարկե ես դեմ չէի։ Քայլեցինք շատ երկար, ու ես հասկացա, որ ճիշտ ժամանակնա խոստովանելու, ու արեցի առաջին քայլը։ Բարեբախտաբար ամեն ինչ փոխադարձ էր։ Ու հիմա մենք ընկերություն ենք անում, ես 4-րդ կուրսում եմ սովորում, ու իմ ընկերը նաև իմ դասախոսնա։
Отправить ответ