Ամուսնուս տատիկը միշտ էլ չար հայացք է ունեցել։ Սկզբում, երբ նոր էի ծանոթանում նրա ընտանիքի հետ, առաջին բանը, որ գրավեց ուշադրությունս, տատիկի հայացքն էր։ Ամուսնուս ասացի այդ մասին, իսկ նա էլ ասաց՝ ինչի՞ հետևից ես ընկել, իմ տատը շատ բարի կին է։
Ինչ ասես, որ չի ասում ինձ այս կինը, ինչ ասես, որ չի բերում գլխիս։ Էդ էլ քիչ էր, էն օրը լսում եմ, որ սենյակ է մտել, վերցրել իմ իրերից ու զանգել է ընկերուհուն, ուզում է ինձ թուղթ ու գիր անել։ Ասում է՝ լավ կլինի, որ սա երեխա չունենա, հանենք, դուրս շպրտենք։
Ականջներիս չէի հավատում, բա մա՞րդ էլ իր թոռին տենց բան կամենա։ Ամուսնուս պատմեցի ամեն ինչ, տեսնենք՝ ինչ ենք անելու, որ հախից գանք
Отправить ответ