Սկեսուրս ու սկեսրայրս սաղ օրն իրար սեր են խոստովանում, ոնց որ նոր ամուսնացած լինեն: Վրես ազդում ա հա էտ ամեն ինչը, բայց դե ինձ զսպում եմ, որ ոչ մի բան չասեմ:
Էն օրն էլ նեռվերս չհերիքեց: Սկեսրայրս սրտիկ փուչիկներ էր առել բերել, որ դրանցով նկարվեին, ուրախանային, ոնց որ լրիվ մսուր մանկապարտեզ լինեն:
Նկարվեցին իրանցից գոհ-գոհ, ես էլ ֆռացի ասեցի՝ դե հասկացանք էլի ժողովուրդ ջան, ամեն ինչին չափ կա, ոնց որ նոր ամուսնացած լինեք, էրեխեքի մոտ հա թռնում եք իրար գիրկ, դրա համար սենյակ գոյություն ունի:
Մի նենց վատ զգացին իրանց, մի նենց նեղվեցին, որ էլ դու սուս: Ֆռացին ինձ էլ ասեցին չես ուզում, կարաս գնաս ուրիշ տեղ ապրես էրեխեքիդ վերցնես, եթե տենց նեղվում ես:
Թե ասա ինչ կար ըտեղ տենց վատ զգալու, բա էրեխեքի մոտ իրար շալակ եք թռնում, բա չասե՞մ:
Отправить ответ