Էն օրը հեչ լավ չէ, խնդրեցի տնօրենիս, որ մի քիչ շուտ դուրս գամ գործից գամ տուն պառկեմ, այ էդքան վատ էի: Ամբողջ ճանապարհին պատկերացրել եմ, երբ պիտի գամ տուն ու պառկեմ անկողնուս մեջ: Եկա տումն տեսնեմ ինչ, սկեսուրս ու սկեսրայրս տունն են:
Ասեմ, որ իրանք ոնց որ շուն ու կատու լինեն: Ամեն օր կռիվ ա էս տանը: Չգիտեմ ինչ չեն կարողանում կսիեն իրար մեջ: բայց ամբողջ օրը էտա: Փոքր երեխեքի պես ամբողջ օրն էտա, հենց ամուսինս գալիսա ձևացնում են, թե լավ ա ամեն ինչ:
Հիմա էտ օրը գործից մտնեմ տուն տեսնեմ ինչ, ոչ թե կռիվ են անում այլ բարձերով իրար տուր, թե կտաս: Զարմանքից աչքերս թռել էր ճակատիս: Օրը ցերեկով իրա են բզկտում մարդ ու կնիկ երեխեքի պես: Չդիմացա իրիկունն ամուսնուս ասեցի, արի մի բան անենք իրանց մի քանի օրով ուղարկենք մի տեղ հանգստանալու, թե չէ ամեն օր իրար են ուտում: Ամուսինս էլա համաձայնվել: Տենց էլ կանենք:
Отправить ответ