Հայկ Թորոյանը գրում է. Այս մասին չէի ցանկանա խոսել, եթե ՀՀ-ի սահմաններում կր ակոցներ չլինեին։ Քառասունչորսօրյա պատ երազմի ժամանակ ակնհայտ էր, որ ադրբեջանաթուրքական զի նված ուժերը կարող էին կանգ չառնել և առանց որևիցե պայմանավորվածության նույնիսկ գր ավել Ստեփանակերտը և ամբողջ Արցախը, իսկ ի՞նչու
ալիևը համաձայնեց Շուշին գր ավելուց հետո կանգ առնել, երբ զի նտեխնիկայի պակաս չուներ և թուրքական բանակը թիկունքին էր, ես կարծում եմ, որ ալիև-էրդողան-պուտին պայմանավորվածությունը հենց այդպիսին էր, հասնեն Շուշի ու կանգ առնեն, թողնելով Ստեփանակերտը, որ ՌԴ-ն կարողանա տարածաշրջանում իր զի նված ուժերը բերել և տեղավորվել, արդյունքում ալիևին խոստանալով, որ
մնացյալ տարածքների փոխարեն կս տիպի Հայաստանի իշխանությանը Սյունիքի միջանցքը տրամադրել։ Սակայն Հայաստանում տեղի ունեցան ընտրություններ, պուտինն ալիևին հոր դորելով, որ մի փոքր սպասի, ընտրություններից հետո դա կյանքի կկոչենք, քանի որ դա պուտինի պլան Ա-ն էր, սակայն չիրականացավ և քոչը պա րտվեց, ով պատրաստ կլիներ, Սյունիքը փոխարինել Հադրութի
և Շուշիի հետ։ Հայաստանում երբ Փաշինյանի իշխանությունը լեգիտիմ ճանապարհով բացահայտ հաղթանակ տարավ, ապա Փաշինյանը մեկնեց Ռուսաստան, որտեղ Պուտին Փաշինյան հանդիպմանը, ՌԴ-ը Նախագահը ակնհայտ ասեց, որ Դուք ստացել եք Ժողովրդի վստահությունը և հիմա պետք է սու ր և համարձակ որոշումներ
կայացնեք, իսկ դա ի՞նչ էր նշանակում, եթե ոչ այն, ինչը Պուտինը խոստացել էր ալիևին, բայց քանզի Հայաստանի Հանրապետության Վարչապետ Փաշինյանը բազմիցս հայտարարել է, որ Սյունիքի միջանցքի հարց չի լինելու, ապա ՌԴ-ն հայտնվել է փակուղու մեջ, ալիևը նրանից պահ անջում է, կամ հեռանում էս Արցախից և ես Հարձ ակվում եմ
Արցախի ուղղությամբ և Արցախն ամբողջությամբ ճանաչում եք որպես ադրբեջանական, կամ Լուծում էս Սյունիքի միջանցքի հարցը, արդյունքում ՌԴ-ն Արցախից այլևս դուրս եկողը չէ, իսկ Փաշինյանը մինջանցք տվողը չէ, ի՞նչ է մնում ալիևին, մնում է ՀՀ-ի տարածքների ուղությամբ ստ որաբար կր ակ բացելով, վա խի մթնոլորտ ստեղծելով, ստ իպել ՀՀ-իշխանությանը գնալ զո հողությունների,
միաժամանակ համոզված լինելով, որ ՀՀ-ի նկատմամբ ցանկացած ոտն ձգության դեպքում, ՀԱՊԿ-ը միայն ուշադիր կհետևի և կհոր դորի անհա պաղ դա դարեցնեն կր ակը և նստեն բանակցության… Հ.Գ. Շատերդ կարող է ասեք, դե զզ վանք էդ ՀԱՊԿ-ից և ի՞նչու դուրս չենք գալիս, ապա հիշեցնեմ, որ Սերժն ու Քոչոն այնքան
պայմանագրեր են կապել և ղազագրեր են գրել ՀԱՊԿ-երկրների հետ, որ նրանցից ճող ոպրելը բավականին բարդ է, իսկ ՀՀ-ում ստ րատեգյական կարևոր նշանակություն ունեցող օբյեկտներ պարզապես նվիրել են ՌԴ-ին՝ «գույք պար տքի դիմաց»։ Իսկ Արևմուտքը ես կարծում եմ, որ ՀՀ-ից պահ անջում է, դուրս գալ ՀԱՊԿ-ից, որպեսզի
կարողանա լայնածավալ աջակցություն տրամադրել ՀՀ-ին, Արևմուտքը չի պատրաստվում ՀԱՊԿ-ին զի նտեխնիկա և զո րախումբ տրամադրել։ Միաժամանակ շնորհակալություն Հայաստանում ԱՄՆ-ը Դեսպանին, ով այս օրերին գտնվելով Սյունիքում, իր ներկայությամբ թույլ չի տալիս ադրբեջանին, որ Սյունիքի ուղղությամբ որևիցե ոտն ձգություն
իրականացնել, իսկ բաքուն փորձ է կատարում Գեղարքունիքի կողմից կր ակ բացել և վա խեցնել ՀՀ-ին… Սիրելի Հայրենակիցներ, իսկապես դժ վար ժամանակներ ենք ապրում, պետք է համբերատար և զուսպ վստահենք մեր իշխանությանը և միասնական պատրաստ լինենք մեր երկիրը պաշ տպանելու, առողջ եղեք, ՀԴՄ-ները չմոռանաք։