Երեկ շենքից դուս եկա, իմ համար գորժի եմ գնում, մեկ էլ մի հատ թանգանոց ավտո եկավ կողս կանգնեց։ Ասի էս ովա, կարողա հարևաններիս ծանոթներիցա, էն էլ տենամ իմ անուննա տալիս։ Ֆռացի ասի լսում եմ, դուք ով եք։ Ինքն էլ թե բա ինձ հերդա ուղարկե, ուզում ա քո հետ խոսա։ Շշմել էի, դե հորս արդեն քանի տարիյա չեմ տեսե, մորիցս բաժանվեց, գնացե իրա համար նոր ընտանիք ա կազմե։
Ես իրան շատ եմ սիրում, բայց էս արածի համար չեմ կարում ներեմ։ Ասենք բիզնեսա դրե, ձեռին լավ էլ փող կա։ Զանգի մամային ասի սենց-սնեց բանա եղե, մերս ասեց թե բա գնա, տես ինչա ուզում։ Ես էլ նստա էտ սիրուն տղու ավտոն ու գնացի։ Հետո հորս եմ տեսե, ինձ փող տվեց, գործ առաջարկեց, ներողություն խնդրեց իրա արածների համար։ հիմի մեր մեջ ամեն ինչ հարթվելա։
Ես էլ ոնց որ աղքատ աղջկանից արդեն վերածվել եմ հարուստի։ Էս նոր կյանքին նոր-նոր հարմարվում եմ, բայց գոնե գիտեմ, որ ապագա ունեմ։ Արդեն կարամ գնամ իմ երազանքի հետևից Ամերիկայում սովորեմ, իսկ էն շոֆերն էլ որ եկել էր իմ հետևից, համարս վերցրելա ամեն օր զանգումա, որ իմանա ինչա պետք։ Դե գիտեմ, որ հերսա իրան ասել, բայց դուրս գալիսա, աչքիս ինքն էլ իմ հանդեպ անտարբեր չէ։