Կնգաս միշտ գժի պես եմ սիրել ու էտ իմացել ա ոչ մենակ ինքը, այլ մեր սաղ շրջապատը՝ բարեկամությունն ու հարազատությունը, բայց ամեն բան փոխվել ա վերջերս: Էնքան եմ հիասթափվել իրանից, որ ոչ կարում եմ վրեն նայեմ, շփվեմ, ոչ էլ նույն անկողինը կիսեմ հետը: Գիտե՞ք երբ էս ամեն ինչը սկսեց, երբ որ ինքը ուղղակի դադարեց իրան հետևել, խնամել: Կեղտոտ մազերով, անխնամ եղունգներով, էլ չեմ ասում հակահիգինեիկ վիճակների մասին:
Հարուր անգամ ասել եմ, որ հետևի իրան, բայց մեկ ա հնար չկար ու հենց էս ամեն ինչն էլ պատճառ դարձավ, որ ես իրանից ուղղակի հիասթափվեմ: Ոչ կարում եմ խոսամ հետը, ոչ նայեմ, ոչ էլ նույն անկողնում քնեմ:
Հուսամ կսկսի իրան նորից տիրություն անել, ես էլ առաջվա նման էլի կսկսե