Ես ու մարդս իրար հետ միշտ սերով ենք էղել ու օինակելի զույգ ենք էղել բոլորի համար: Էտ ամեն ինչը սկեսրոջս միշտ դուր չի էկել ու հենց տենում էր, որ իրար գրկում ենք, սիրում ենք, մի տենայիք ոնց ա թարս նայում:
Էն օրն էլ մարդս գնաց, ես ու սկեսրայրս մենակ էինք մնացել: Հա քթի տակ փնթփնթում էր, ես էլ ֆռացի ասեցի՝ ի՞նչ ա էղել, ինչի՞ ես վատ զգում տենց ամեն ինչից ու մանավանդ նրանից, որ ես ու տղեդ նորմալ ու լավ հարաբերություններ ունենք իրար հետ:
Ֆռաց, մի հատ թարս նայեց, ասեց՝ լավ եմ անում, ձեզ պահելու ձև չգիտեք որտև, սաղի մոտ իրար վրա եք թռնում, դրա համար սենյակ գոյություն ունի:
Վայ նենց վատ զգացի ինձ: Նենց ա մենք մեզ երբեք ավելորդ ոչ մի բան թույլ չենք տալիս ու տվել ու որ ֆռաց, ինձ տենց բան ասեց, ահավոր վիրավորական էր իմ համար: թողեցի, տեղից դուրս էկա:
Հեսա մարդս էլ գա, պատմելու եմ սաղ, թող իմանա, թե հերն ինչ կարծիք ունի մեր մասին:
Отправить ответ