Ես ու նշանածս շատ էինք սպասում մեր ամուսնության օրվան։ Մոտ 5 տարի իրար հետ ընկերություն ենք արել, հետո նշանվել ու արդեն սպասում էինք ընտանիք կազմելու պահին։
Գալիս ա սպասված հարսանիքի օրը։ Էդ օրն ամեն բան շատ լավ ա անցնում, բայց գիշերն ահավոր բան ա պատահում։
Գիշերը հանկարծ ամուսնուս հորը զանգ ա գալիս, որ իրանց տունը վառվում ա ու հրշեջները չեն կարում կրակը մարեն։
Դու մի ասա կիսուրս արագ-արագ հարսանիքին պատրաստվելու խառը ժամանակ մոռանում ա անջատի արդուկը, որը դրված ա լինում կտորի վրա։ Էդ արդուկից էլ ամբողջ տունը կրակի ա մատնվում։ Տնից միայն մոխիր ա մնացած լինում։ Տրամս գցած էդ գիշեր ես լացելով գնում եմ հայրական տուն, իսկ ամուսինս ու իր ընտանիքը գիշերում են իրենց հորաքրոջ տանը։
Կյանքում չեմ մոռանա մեր հարսանիքը, ափսոս, որ վատ հիշողություններով եմ հիշելու մեծամասամբ
Отправить ответ